در سال سوم نظری...عاشقت شدم
نه ماه محض دربه دری- عاشقت شدم

مثل خودم عجیب غریب است عشق من
چون قبل اینکه دل ببری عاشقت شدم

 دارم به بار عشق شما فکر میکنم
که من چطور یک نفری عاشقت شدم

 
 نه از طریق نامه و دیوار وپنجره...
به شیوه ی جدید تری عاشقت شدم

بی آنکه با برادرتان هم دهن شوم
بی هیچ ترس ودردسری- عاشقت شدم

از شهررد شدی ومن ای سیب سرخ خیس*
با شعر (فاضل نظری) عاشقت شدم

"امیر رضا پدرام یار "

خوابیده ای آرام مثل بچه قوها
بیــدارم امــا با تمـــام آرزوهــا

بیدارم و حال مرا باید ببخشــی 
که دست بردم بی اجازه لای موها

من انجماد سال ها تنهایی ام ... آه 
آتش بریز ، آتش برایم در سبوها

با دست خالی آن قدَر پای تو ماندم 
که قطره قطره جمع شد این آبروها

یک چشمه از کلّ هنرهای تو کافی ست 
تا آب رفته باز برگردد به جوها

وقتی تو باشی هیچ معنایی ندارد 
لبخند دخترخاله ها ، دخترعموها!

ای آسمان!چشم از زمین بردار دیگر
خواب است امشب ماه زیر این پتوها


رضا نیکوکار

ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺮﻧﻮ ﺑﻪ ﺩﻭﺵ ﯾﺎﻏﯽ ﻣﺸﺮﻭﻃﻪ ﺧﻮﺍﻩ

ﻋﺸﻖ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺗﺒﺮﯾﺰ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﺩ ﺩﺭ ﺁﻩ

ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﭼﻪ ﮐﺮﺩ؟

ﺑﺎ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﺘﺎﺭﺧﺎﻥ ِ ﺑﯽ ﺳﭙﺎﻩ

ﻣﻮﯼ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﯾﺎﻝ ﺍﺳﺐ ﻣﻐﺮﻭﺭﻡ ﺳﭙﯿﺪ

ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﻦ ﺷﺒﯿﻪ ﮐﺘﺮﯼ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﺳﯿﺎﻩ

ﻫﺮﮐﺴﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﺍﺯ ﺭﻋﺪ ﻭ ﺑﺮﻕ

ﮐﻨﺪﻩ ﯼ ﭘﯿﺮ ﺑﻠﻮﻃﯽ ﺳﻮﺧﺖ ﻧﻪ ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﮐﺎﻩ

ﮐﺎﺭﻭﺍﻧﯽ ﺭﺩ ﻧﺸﺪ ﺗﺎ ﯾﻮﺳﻔﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﻮﺩ

ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺯﻟﯿﺨﺎ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻧﺪﺍﺯﺩ ﺑﻪ ﭼﺎﻩ

ﺁﺩﻣﯿﺰﺍﺩﺳﺖ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺩﻝ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﺯﺩﻥ

ﺁﺩﻡ ﺳﺖ ﻭ ﺳﯿﺐ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﺩﻡ ﺳﺖ ﻭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ

ﺳﻮﺧﺘﻢ ﺩﯾﺪﻡ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻫﺎ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ

" ﺩﺍﻧﻪ ﯼ ﻓﻠﻔﻞ ﺳﯿﺎﻩ ﻭ ﺧﺎﻝ ﻣﻬﺮﻭﯾﺎﻥ ﺳﯿﺎﻩ"

خــنــده ات طـرح لـطـیـفـیست که دیدن دارد
نــــاز ِ مـــعـــشـــوق دل آزار خـــــریـــدن دارد

فــارغ از گــله و گــرگ است شبانی عـاشق
چشـم سبـز تو چه دشتی ست! دویدن دارد

شـاخـه ای از ســر دیـــوار بـه بـیـرون جسته
بوسه ات میوه ی سرخیست که چیدن دارد

عـشـق بـودی وَ بـه انـدیـشـه سـرایت کردی
قـــــلــب بــا دیــدن تــو شـــور تــپــیـدن دارد

وصــل تـو خـواب و خـیـال است ولی بـاور کن
عـاشـقـی بـی سـر و پــا عـزم رســیدن دارد

عــمــق تــو دره ی ژرفــیـست مـرا می خواند
کـسـی از بــیــن خـــودم قـــصـــد پـریدن دارد

اول قــصـه ی هـر عـشق کـمی تـکـراریست!
آخـــر ِ قـــصـــه ی فــــرهـــــاد شـنیدن دارد...

کاظم بهمنی